In zijn iconisch speelfilmdebuut ontcijfert regisseur François Truffaut, met cinema als zijn onthullend middel zijn eigen verleden tot een kroniek over een gekwelde jeugd. De piepjonge Jean-Pierre Léaud vertolkt niet voor de eerste keer het spiegelbeeld van de regisseur. Verschillende samenwerkingen zullen nadien volgen.

Antoine Doinel is een veertienjarige jongen die in Parijs woont met zijn ouders. Hij heeft een moeizaam leven: op school wordt hij streng gestraft door zijn leraar, thuis krijgt hij verwijten van zijn moeder en zijn stiefvader biedt weinig steun. Antoine trekt liever door de straten van Parijs, waar hij op een dag zijn moeder met haar minnaar betrapt. Hij spijbelt van school en bedenkt de volgende dag een excuus: hij vertelt dat zijn moeder is overleden. De leugen wordt al snel doorzien, waarna Antoine 's nachts de stad in vlucht. Zijn moeder vergeeft hem, maar hij wordt van school gestuurd en zoekt onderdak bij zijn vriend René. Om te overleven steelt hij een typemachine van zijn stiefvader, in de hoop deze te kunnen verkopen op de Mont de Piété, maar hij wordt op heterdaad betrapt. Uiteindelijk sturen zijn ouders hem naar een tuchtschool voor delinquenten, waaruit hij weet te ontsnappen.

Met deze manifestfilm vecht Truffaut naast Jean-Luc Godard (A bout de souffle) en Agnes Varda (La pointe courte) tegen de oude cinéma-à-papa die enkel nog interesse had om in studio opgenomen literaire adaptaties te draaien.

De film wordt ingeleid door Delphine Lecompte, in samenwerking met Pelliculot.

Trailer