Vertoning in samenwerking met Pelliculot waarbij er maandelijks een gast wordt uitgenodigd om de film van een inleiding te voorzien. Claudia Bresolin, leerkracht Italiaans bij SNT, koos 'Il deserto rosso' (1964).

Monica Vitti als neurotische vrouw op zoek naar liefde en genegenheid en geconfronteerd met de zin van het leven in een geërodeerde industriële woestenij. De stemmige atmosfeer en subjectief kleurgebruik overheersen in Michelangelo Antonioni's eerste kleurenfilm.

Antonioni over 'Il deserto rosso': Ik heb geprobeerd elke druppel narratieve kracht uit de kleur te persen, zodat die in overeenstemming zou zijn met de geest van elke scène, van elke sequentie. De overeenstemming tussen bepaalde nieuwe manieren om kleur te gebruiken in de moderne film - ik denk bijvoorbeeld aan Resnais, aan Bergman - is geen toeval. Het is een behoefte die we allemaal op hetzelfde moment hebben gevoeld, omdat ze verband houdt met de uitdrukking van de realiteit van onze tijd [...]. Ik heb nooit gedacht: "Nu zet ik een blauw naast een bruin." Ik wilde dat het gras rond de hut aan het kanaal gekleurd zou zijn om dat gevoel van verlatenheid, van dood, te accentueren. Het was nodig om een bepaalde waarheid van het landschap over te brengen.

Trailer